ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ

Χριστουγεννιάτικο εργαστήρι στο σχολείο


Το σχολείο μας τη Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου έγινε ένα δημιουργικό εργαστήρι, όπου τα παιδιά όλων των τάξεων δημιούργησαν κάρτες, γλυκά που τα γεύτηκαν και  χριστουγεννιάτικες κατασκευές.

Σε όλες τις τάξεις υπήρχαν οι άξιοι, ικανοί και επιδέξιοι βοηθοί τους, οι μαθητές της Στ΄ τάξης, που πρόθυμα βοήθησαν και δημιούργησαν κατασκευές για τους μικρότερους μαθητές. 





Ομάδες παιδιών της έκτης τάξης ήταν μοιρασμένες σε όλες τις υπόλοιπες τάξεις.
(Τι θα κάναμε χωρίς εσάς;)




Πεντανόστιμα τα υγιεινά σουβλάκια με αποξηραμένα φρούτα και επικάλυψη σοκολάτας.




Τραγουδήσαμε τα κάλαντα και τα γράψαμε σε βίντεο για να τα στείλουμε στους μικρούς μας φίλους από τα ξένα σχολεία που συνεργαζόμαστε με το πρόγραμμα etwinning.


Γράψαμε τις θερμές ευχές μας και τις στολίσαμε στο δέντρο του χωριού με την ελπίδα να γίνουν πραγματικότητα.


Έθιμα Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς, Θεοφανείων

Τοπικά έθιμα

Ζητήθηκε από τα παιδιά της Β΄ Τάξης να βρουν τοπικά έθιμα του Δωδεκαήμερου. Μερικά από αυτά που συγκεντρώθηκαν αφορούσαν   έθιμα του Ασβεστοχωρίου.
Η παλαιότερη φωτογραφία του Ασβεστοχωρίου,
χρονολογείται περί το 1900


Τα Χριστούγεννα ήταν μια ξεχωριστή γιορτή για την Ασβεστοχωρίτικη οικογένεια, γιατί ο ξενιτεμένος άνδρας του σπιτιού είχε επιστρέψει.  Έτσι όλη η οικογένεια πήγαινε στην εκκλησία, για να ακούσει τη Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων στις πέντε τα χαράματα.

Τοπικές φορεσιές Ασβεστοχωρίου

Στην επιστροφή τους από την εκκλησία έτρωγαν κοτόσουπα και κότα ψητή. Ο πατέρας ή ο παππούς θύμιαζε το τραπέζι με όλα τα φαγητά, τα φρούτα και τη Χριστόπιτα. Αυτή ήταν κατασκευασμένη από το ίδιο ζυμάρι που έφτιαχναν το ψωμί, δεν ήταν δηλαδή από γλυκό ζυμάρι. Την επόμενη μέρα έτρωγαν πρασοσέλινο.



Την Πρωτοχρονιά έφτιαχναν τυρόπιτα, όπου μέσα τοποθετούσαν το τυχερό φλουρί και την έκοβε ο πατέρας το βράδυ της παραμονής, αφού θύμιαζε το τραπέζι.
Επιτάφιος των Θεοφανείων στο Ασβεστοχώρι
Παιδιά με το κερί της νονάς
Ξεχωριστή και ιδιαίτερη σημασία για τους Ασβεστοχωρίτες είχαν τα Θεοφάνεια. Ήταν μια γιορτή που τη γιόρταζαν με λαμπρότητα και έθιμα εξαιρετικά. Την παραμονή ο νεωκόρος του ναού μετέφερε στο Μπαχτσέ ένα βαρέλι. Οι νέες και οι νέοι το γέμιζαν με νερό από τις βρύσες και ήταν μια ευκαιρία να διασκεδάσουν και να γνωριστούν. Άλλωστε στους χορούς των Θεοφανείων γίνονταν και τα «παντρολογήματα». Έκλεβαν πουρνάρια από  τα γύρω σπίτια, άναβαν φωτιές μέσα στα χιόνια, χόρευαν και τραγουδούσαν. Ένα σωστό πανηγύρι.
Ημέρα των Θεοφανείων
Την Παραμονή των Θεοφανείων , οι νονές πήγαιναν στα βαφτισίμια το περίφημο κερί των Θεοφανείων. Περνούσαν σε ένα κερί φρούτα, μήλο, πορτοκάλι, ξερά σύκα, έβαζαν ξάφι και έδεναν γύρω-γύρω κόκκινη κλωστή στην οποία περνούσαν φλουριά. Άσπρο κερί χωρίς φρούτα, με κόκκινη κορδέλα και φλουρί πήγαινε και η πεθερά στη νύφη, όταν ήταν ακόμη αρραβωνιασμένη, ενώ τον πρώτο χρόνο του γάμου το ίδιο κερί της πήγαινε η κουμπάρα της. Επίσης, μερικές γυναίκες στολίζουν τον Επιτάφιο της εκκλησίας με πορτοκάλια και με κλαδιά από έλατο. Την άλλη σ τη Θεία Λειτουργία τα παιδάκια κρατάνε το κερί της νονάς με τα φρούτα και στο τέλος ο παπάς δίνει από ένα πορτοκάλι. Αυτό είναι η μπομπονιέρα του Χριστού.
Η μπομπονιέρα του Χριστού
Την Παραμονή των Χριστουγέννων το βράδυ στις 12 η ώρα,  στα σημερινά χρόνια, ξεκινά η χορωδία του χωριού από την εκκλησία και τραγουδά «Χιόνια στο καμπαναριό» σε όλο το χωριό, μέχρι τις 5 το ξημέρωμα που αρχίζει η Θεία Λειτουργία.
Έθιμο από τη Νάουσα

Στη Νάουσα κάθε χρόνο γιορτάζεται το έθιμο του «καρτσούνου». Σε κάθε γειτονιά μαζεύουν ρίζες και κορμούς δέντρων και ανάβουν φωτιές. Αυτό γίνεται για να ζεστάνουν το μωρό Χριστό. Αυτή η φωτιά μένει αναμμένη μέχρι την Πρωτοχρονιά.

Έθιμο από την Καστοριά
Στα «Ρουκατσάρια» οι νέοι και οι νέες γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι ντυμένοι με προβιές ζώων και με βαμμένα πρόσωπα λένε τα κάλαντα χτυπώντας νταούλια και κουδούνια. Βγαίνουν οι νοικοκυρές τους δίνουν κουλούρια και τα «ρουκατσάρια» σκαλίζουν τη φωτιά από το τζάκι για «καλή χρονιά».

Έθιμο από το Σοχό

Στις 2 Ιανουαρίου αναβιώνει το έθιμο του «Ποδιακού». Κάθε οικογένεια επιλέγει από το προηγούμενο βράδυ ένα άτομο που το θεωρεί τυχερό. Αυτό το άτομο επισκέπτεται το σπίτι της οικογένειας ή το μαγαζί του νοικοκύρη.
Μαζί έχει ένα κανατάκι με νερό με το οποίο ρίχνει στις τέσσερις γωνίες κάθε δωματίου. Το νερό συμβολίζει την τύχη. Εύχεται στην οικογένεια: αγάπη, υγεία, ευτυχία και πολλά χρήματα. Ο νοικοκύρης για να τον ευχαριστήσει του δίνει χρήματα. Στο τέλος μικροί και μεγάλοι, γλεντούν στις ταβέρνες ακούγοντας παραδοσιακά τραγούδια.

Παραολυμπιακά αθλήματα

Ολυμπιακό Μουσείο





Την Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου η Β΄ Τάξη του 2ου Δημ. Σχολ. Ασβεστοχωρίου επισκέφθηκε το Ολυμπιακό Μουσείο για να παρακολουθήσει το πρόγραμμα : «Παραολυμπιακά αθλήματα», με στόχο την ευαισθητοποίηση των παιδιών σε ζητήματα αναπηρίας μέσα από βιωματικές δραστηριότητες. 
Αφού ενημερωθήκαμε για τα αθλήματα που συμμετέχουν άτομα με αναπηρία, επικεντρωθήκαμε στους κανόνες και τον τρόπο με τον οποίο θα παίζανε τα παιδιά δύο από αυτά: τα μπότσια και το γκόλμπολ.
Η δράση δεν άργησε να έρθει και έκανε πολύ ενδιαφέρουσα την επίσκεψή μας. Τα παιδιά για να παίξουν τα μπότσια χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και κάθισαν στις ειδικές καρέκλες, κράτησαν τη χειρολαβή και πέταξαν τις μπάλες τους όσο πιο κοντά μπορούσαν στην άσπρη μπάλα. Στην αρχή η δύναμη που έβαζαν ήταν μεγάλη και η μπάλα έβγαινε έξω. Στη συνέχεια κατάλαβαν ότι πρέπει να ελέγχουν το πέταγμα της μπάλας και σημείωσαν επιτυχίες.

Στο γκόλμπολ τα παιδιά φόρεσαν τις ειδικές μάσκες για να μη βλέπει κανένας τους και προσπαθούσαν να ακούνε την ειδική μπάλα που κατευθυνόταν προς στο μέρος τους και έπρεπε να την πιάσουν για να μην μπει το γκολ. Οι ομάδες έφεραν σχεδόν ισοπαλία γι΄ αυτό κέρδισαν από ένα μετάλλιο. Ένα χρυσό και ένα ασημένιο τα οποία φέραμε στην τάξη.

Γλωσσοδέτες

Γλώσσεψε τη μπέρδα σου με γλωσσοδέτες!


Στο μάθημα της Γλώσσας της Β΄ Τάξης συναντήσαμε γλωσσοδέτες. Τα παιδιά έγραψαν στο τετράδιό τους δικούς τους, μερικοί από αυτούς βρίσκονται παρακάτω:

Φίλος φίλευε το φίλο , τριαντάφυλλο με φύλλο.

Έχω μια αμυγδαλιά ,
Που κάνει
Μύγδαλα, τσίγδαλα,
Μυγδαλοτσιγδαλότσιγδα.
Ανεβαίνω στη μηλιά
και πατώ στην καρυδιά
πίνω το γλυκό κρασί
με την κούπα τη χρυσή.


Κούπα καπακωτή,
κούπα καπακωμένη,
κούπα ξεκαπάκωτη,
κούπα ξεκαπακωμένη.


Ανέβηκα στη μιτσιριά, στη τσιτσιριά, στη τσιτσιχομιτσιριά,
να κόψω μίτσιρα, τσίτσιρα τσιτσιχομιτσιχότσιρα
και έσπασε η μιτσιριά, η τσιτσιριά, η τσιτσιχομιτσιριά
και μου έπεσαν τα τσίτσιρα, τα μίτσιρα, τα τσιτσιχομιτσιχότσιρα.


Ο Παπάς ο παχύς έφαγε παχύ αρνί, γιατί παπά παχύ έφαγες παχύ αρνί;

Άσπρη πέτρα ξέξασπρη και απ'τον ήλιο ξεξασπρότερη.

Κάστανα βραστά σκαστά με τη βραστή σκαστή κουτάλα.

Νερό λινάρι νερολίναρο νεροκαθαρολίναρο!

Κουκιά βραστά, σκαστά, σπαστά
με τη βραστή, σκαστή, σπαστή κουτάλα.


Ο τζίτζιρας, ο μίντζιρας,
ο τζιντζιμιντζιχόντζιρας,
ανέβηκε στην τζιντζιριά,
στη μιντζιριά,
στην τζιντζιμιντζιχοντζιριά,
να φάει τα τζίντζιρα, τα μίντζιρα,
τα τζιντζιμιντζιχόντζιρα.


Η μυγδαλιά μου η τσιγδαλιά μου,
η μυγδοτσιγδοκοκαλιά μου,
κάνει μυγδαλίδια, τσιγδαλίδια,
μυγδοτσιγδοκοκαλίδια.


Ο βαρκάρης με την βάρκα
Έκανε βαρκάδα με μια βάρκα.
Αλλά έμπασε νερό η βάρκα,
και του βράχηκε η βράκα.
Με την βάρκα του βρεγμένη,
και την βράκα μουσκεμένη.
Ορκίστηκε να μην ξαναβαρκοβραχει,
ούτε να ξαναβρακομουσκευτεί.


Μια πάπια μα ποια πάπια!
Μια πάπια με παπιά!


Κούπα Κουπακόκουπα.
Μια κάπα, μια κούπα, μια καπακούπα.


αλλά αν θες πιο πολλούς γλωσσοδέτες θα  πατήσεις στους συνδέσμους:



Φθινοπωρινές Ζωγραφιές

Ζωγραφίζοντας το Φθινόπωρο


Πώς θα ήταν δυνατόν να παραλείψουμε τη ζωγραφική από την ενασχόλησή μας με την εποχή που διανύουμε! Δημιουργήσαμε τις δικές μας συνθέσεις αλλά εμπνευστήκαμε και από διάφορα έργα καλλιτεχνών που απέδωσαν το φθινόπωρο με προσιτή από τα παιδιά απλότητα.